ဒီဗြီဘီ
မင္းကိုႏိုင္နဲ႔ အင္တာဗ်ဴး
တနဂၤေႏြ သတင္းအစီအစဥ္အျဖစ္ စစ္အစိုးရေထာင္ေတြထဲမွာ ၁၆ႏွစ္ နီးပါးၾကားေနခဲ့ရတဲ့ ေက်ာင္းသား ေခါင္းေဆာင္ မင္းကိုႏိုင္နဲ႔ ေမးျမန္းခ်က္ထဲက ပထမအပိုင္းကို ထုတ္လႊင့္ေပးသြားမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ေထာင္တြင္း အိပ္ မက္ဆိုးက ႏိုးထလာခ်ိန္မွာ óကံေတြခံစားခဲ့ရတာေတြကို အႏုပညာပိုးပါသူပီပီ ႏူးၫံ့တဲ့ ခံစားခ်က္ အျမင္ေတြနဲ႔ ေျပာ ျပထားတာေတြကို နားစဥ္ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ကိုမိုးေအးက ေမးျမန္းခဲ့တာပါ။
ကိုမိုးေအး။ ။ ဟုတ္ကဲ့ ကိုမင္းကိုႏုိင္ က်ေနာ္ ေနာ္ေဝး ဒီမိုကရက္တစ္ ျမန္မာ့အသံက ေခၚတာပါ။
ကိုမင္းကိုႏုိင္။ ။ ဟုတ္ကဲ့ခင္ဗ်ား။
ကိုမိုးေအး။ ။ ေနေကာင္းလား မသိဘူးခင္ဗ်။
ကိုမင္းကိုႏိုင္။ ။ ဟုတ္ကဲခင္ဗ်ာ၊ ေကာင္းပါတယ္။ ေကာင္းတယ္ဆိုေတာ့ဗ်ာ က်န္းမာေရးကေတာ့ အျပၫ့္အစံု ႀကီးေတာ့ မဟုတ္ဘူးေပါ့။ ဒါေပမယ့္ က်န္းမာေရးေကာင္းေအာင္ေတာ့ ႀကိဳးစားၿပီးေတာ့ ေနပါတယ္။ မ်က္လံုးပူေန တာတို႔ ဘာတို႔ေတာ့ ရွိတာေပါ့ဗ်ာ။ ကိုယ္ေလးနည္းနည္းပူေနတယ္။ မ်က္လံုးပိုင္းမွာ ၾကၫ့္ရတာ သိပ္မေကာင္းဘူး။ ဒါေပမယ့္ မ်က္လံုး ထိခိုက္တာေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။
ကိုမိုးေအး။ ။ ဟုတ္ကဲ့ခင္ဗ်။
ကိုမင္းကိုႏိုင္။ ။ ေနာ္ေဝး ဒီမုိကရက္တစ္ျမန္မာ့အသံ ဆိုေတာ့ တုိက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္ဗ်ာ ဘယ္လိုႏႈတ္ခြန္းဆက္ရ ေကာင္းမလဲဆိုေတာ့၊ ဒီလိုဗ်၊ က်ေနာ္ ေထာင္ထဲမွာ ေနခဲ့တုန္းကေလ ဘာမွလည္း ဖတ္ဖို႔လည္းမရ၊ ျပဳလို႔လည္းမရ အဲ့လိုပဲ (၁ဝ)ႏွစ္ေလာက္ႀကီး ေနခဲ့ရတုန္းကဆိုရင္ ဖတ္စရာ ဘာမွမရွိတဲ့အခါက်ေတာ့ဗ်ာ တေယာက္တည္း ပ်င္း ေတာ့ မေနႏုိင္ဘူးဗ်၊ အဲ့ေတာ့ က်ေနာ္ ေနာက္ဆံုးေတာ့ ေဆးလိပ္ေသာက္ရင္းနဲ႔ ေဆးလိပ္တိုေလးေတြကို ၾကၫ့္လိုက္ေတာ့ ေဆးလိပ္တို အစီခံေလးေတြမွာေလ သတင္းစာ ျဖတ္ပိုင္းေလးေတြနဲ႔ လိပ္ထားတာေတြ႔တယ္ဗ်။ အဲ့လို ေတြ႔ေတာ့ အဲ့ဒီသတင္းစာ ဒါဆိုရင္ေတာ့ ဖတ္စရာပဲကြာ ဆိုၿပီးေတာ့ ဖတ္ဖို႔ၾကၫ့္လိုက္ေတာ့ သတင္းစာေတာ့ သတင္းစာပဲ။ အဲ့မွာ မ်က္ႏွာႀကီးတခု ေတြ႔တယ္။ ေနာက္ပံုေပါ့ဗ်ာ၊ စာေတာ့သိပ္မေတြဘူး။ ေနာက္တလိပ္ကုန္ျပန္ ေတာ့လည္း ဒီမ်က္ႏွာ၊ ေနာက္တလိပ္ ကုန္ျပန္ေတာ့လည္း ဒီမ်က္ႏွာ၊ အဲ့ဒါနဲ႔ တခါက်ေတာ့ ကံအားေလ်ာ္စြာ သတင္းစာရဲ႕ ျဖတ္ပိုင္းေလးတခု ေတြ႔လိုက္တယ္။ အဲ့ဒီသတင္းစာ ျဖတ္ပိုင္းမွာ ဘာလဲဆိုေတာ့ အဲ့ဒါက ေနာ္ေဝးႏိုင္ငံ မွာတဲ့ အမ်ိဳးသမီးတေယာက္ဟာ လယ္သမားတေယာက္ေကာက္ရတဲ့ ငွက္ဥႀကီး ႀကီးႀကီး တလံုးကိုတဲ့ ရလုိက္ပါတယ္ တဲ့။ အဲ့ဒါနဲ႔ အဲ့ဒီအမ်ိဳးသမီးႀကီးက ၾကၫ့္လိုက္တဲ့ အခါက်ေတာ့ ေအာ္ ဒါဟာ ေပါက္ႏိုင္ေသးတဲ့ ငွက္ဥပါလားဆိုတာ သိသြားတယ္ခင္ဗ်။ အဲ့ဒါနဲ႔ သူက ဘယ္လိုလုပ္ၿပီးေတာ့ ဒီငွက္ကို ေပါက္လာေအာင္ လုပ္ရပါ့မလဲဆိုေတာ့ ႀကံရာမရ တဲ့အဆံုးမွာ သူဟာ သူ႔ရဲ႕ ရင္ေငြ႔ၾကားထဲမွာ ထားလုိက္ၿပီးေတာ့ ဒီငွက္ကေလးကို ေပါက္ေအာင္ ငါ ရင္ေငြ႔ေပးမယ္။ ၿပီးလို႔ရွိရင္ ေပါက္လာတဲ့ ငွက္ကေလးကို အသက္ရွင္ေအာင္ ျပဳစုဖို႔ ဆံုးျဖတ္လိုက္ပါတယ္ဆိုတဲ့သတင္းေလးကို ဖတ္ လုိက္ရတယ္ဗ်။ အင္မတန္ သတင္း ငတ္မြတ္ၿပီးေတာ့ ဒီလိုေလး ၾကားလုိက္ရတယ္ဆိုေတာ့ ခါးသက္တဲ့အေတြ႔အႀကဳံေတြ အၾကားမွာ ဒါေလးကို ၾကားလိုက္ရေတာ့ ေၾသာ္ လူဆိုတာ ဒီလိုလည္း ရွိပါလား၊ ငါေမ့ေနလို႔ပါလားလို႔ က်ေနာ္ ခံစားလိုက္ရတယ္ဗ်။ အဲ့ဒါေလးက က်ေနာ္နဲ႔ ေနာ္ေဝးနဲ႔ ပတ္သက္ေနတဲ့အေၾကာင္းေလးေပါ့ဗ်ာ။
ေနာ္ေဝးႏိုင္ငံက အေၾကာင္းေလးဆိုေတာ့ ဒါဟာ ေနာ္ေဝးႏိုင္ငံက က်ေနာ့္ကို ႏႈတ္ခြန္းဆက္တဲ့အခ်ိန္မွာ ဒီဟာေလးကို သတိရၿပီး ေတာ့ ျပန္ၿပီးေတာ့ မဂၤလာပါလို႔ က်ေနာ္ ႏႈတ္ခြန္းဆက္ပါတယ္။
ကိုမိုးေအး။ ။ ဟုတ္ကဲ့ခင္ဗ်၊ ေက်းဇူးအမ်ားႀကီးတင္ပါတယ္။ အဲ့ေတာ့ ကိုမင္းကိုႏိုင္ အခုျပန္လြတ္လာၿပီးေပါ့ ေနာ္။ ကိုမင္းကိုႏုိင္ (၁၆)ႏွစ္ၾကာ ျပင္ပကမၻာနဲ႔ အဆက္ျပတ္ၿပီး ျပန္လြတ္လာတယ္ဆိုေတာ့ ဒီ (၁၆)ႏွစ္တာ ကာလ အတြင္း ကိုမင္းကိုႏိုင္ ဒီ ေထာင္ထဲကိုမသြားခင္နဲ႔ ဒီ ေထာင္ကေနျပန္လြတ္လာတဲ့ ဒီ (၁၆)ႏွစ္တာ ကာလအတြင္းမွာ ဘာေတြ သိသိသာသာ ထူးျခားမႈ၊ ေျပာင္းလဲမႈေတြကို ကိုမင္းကိုႏိုင္ သတိျပဳမိလဲ မသိဘူး။
ကိုမင္းကိုႏိုင္။ ။ ဟုတ္ကဲ့ ဟိုဟာေပါ့ေလ။ ရုပ္ဝတၱဳေတြ အေဆာက္အအံုေတြေပါ့ေလ။ အေဆာက္အအံုႀကီးႀကီး ေတြ၊ အေဆာက္အအံုေကာင္းေကာင္းေတြ ေတြ႔ရပါတယ္။ တခ်ိဳ႔ဆိုလို႔ရွိရင္ မ်က္စိကို လည္သြားတာေပါ့ဗ်ာ။ ဒီေနရာ ဟုတ္ရဲ႕လား၊ အရင္က ဒီေနရာမွာ ဒါရွိတယ္။ အခုေတာ့ ဒီလိုမဟုတ္ပါလား၊ ေတာ္ေတာ္ကို မ်က္စိလည္တယ္ဗ်။ ဒါ ေပမယ့္ အေဆာက္အအံုေတြ တခ်ိဳ႔မွာ ဆိုရင္ ဥပမာ တခ်ဳိ႔ေနရာေတြမွာ အတူသြားတဲ့သူေတြက သတိေပးတယ္ဗ်။ ဥပမာ ဆိုရင္ဗ်ာ။ တည္းခိုခန္းဆိုတဲ့ ဆိုင္းဘုတ္မ်ိဳးေပါ့ဗ်ာ၊ အဲ့ေတာ့ တည္းခိုခန္းဆိုရင္ ႏွာေခါင္းပိတ္ထား ဆိုၿပီးေတာ့ က်ေနာ့္ကိုေျပာတယ္။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ မီးဖိုေခ်ာင္ရွိလိုလား၊ သား၊ ငါးေတြ ခုတ္ထစ္ေနလို႔လား။ မဟုတ္ဘူးဗ်။ သူတို႔က ၫီွနံ႔နံတယ္လို႔ေျပာတယ္ဗ်။ အဲ့ဒါနဲ႔ က်ေနာ္လည္း အနားျဖတ္သြားေတာ့ ႏွာေခါင္းပိတ္ၿပီးေတာ့ သြားခဲ့ ရတယ္ဗ်။ အဲ့လိုနဲ႔ နားမလည္တာေတြေတာ့ က်ေနာ္ရွိတယ္ဗ်။ အဲ့ေလာက္ပါပဲဗ်ာ။ အဲ့ေလာက္ဆိုရင္ေတာ့ သိပါလိမ့္ မယ္။ ေနာက္ေန႔ေတာ့ ဘာေတြ ေတြ႔အံုးမလဲ မသိဘူးဗ်ာ။
ကိုမိုးေအး။ ။ ဟိုဟာ ကိုမင္းကိုႏိုင္စကားနဲ႔ဆိုရင္ေတာ့ အိပ္မက္ ကမၻာက လန္႔ႏိုးထားတဲ့အေနအထားပဲ ရွိေသးတာေပါ့၊ ဒီလိုေပါ့။
ကိုမင္းကိုႏိုင္။ ။ ဒီလိုေပါ့ဗ်ာ။ အိပ္မက္ကမၻာကလန္႔ႏိုးေတာ့လည္း အိပ္မက္ဆန္ဆန္။
ကိုမိုးေအး။ ။ အဲ့ေတာ့ အခုဒီေပါ့ အိပ္မက္ကမၻာက ျပန္လန္႔ႏိုးလာတယ္ဆိုေတာ့ က်ေနာ္တို႔ ဒီအိပ္မက္ကမၻာ မႏိုးခင္ရက္အထိ ကိုမင္းကိုႏိုင္ရဲ႕ တကယ္ ဒီအေမွာင္အမိုက္ေတြ၊ အိပ္မက္ကမၻာအေၾကာင္းေလး ျပန္ေမးခ်င္လို႔ခင္ဗ်။ အခု ဒီဟာေပါ့ ကိုမင္းကိုႏိုင္ကို ဖမ္းတုန္းက ၁၉၈၉ ခုႏွစ္က ဖမ္းတုန္းက ဘယ္လိုမ်ိဳးဖမ္းလဲ၊ ဘယ္လုိမ်ိဳးစြဲခ်က္ ေတြနဲ႔ခ်လဲ။ အဲ့ဒါေလးေတြေကာ ကိုမင္းကိုႏိုင္ျပန္ေျပာျပလို႔ ရမလားခင္ဗ်။
ကိုမင္းကိုႏုိင္။ ။ ၁ဝ (က)နဲ႔ က်ေနာ္ကို သံုးႏွစ္နီးပါး ထိန္းသိမ္းၿပီးသြားတဲ့အခါမွာ တေန႔မွာ အခန္းထဲကေနၿပီး ေတာ့ မ်က္စိပိတ္ၿပီးေတာ့ ေခၚသြားပါတယ္။ မ်က္စိဖြင့္လိုက္တဲ့ေနရာမွာ စစ္ခံုရုံးထဲကို က်ေနာ္ ေရာက္ေနပါတယ္။ အဲ့ ဒီစစ္ခံုရုံးက ေနၿပီးေတာ့ က်ေနာ့္ကို ဒါေတြ ဒါေတြ လုပ္ခဲ့တယ္မဟုတ္လား ေမးပါတယ္။ က်ေနာ္ကလည္း ဟုတ္တယ္။ ဒါေတြ က်ေနာ္ အတိအက် လုပ္ခဲ့ပါတယ္။ ဒီထက္ လုပ္ခဲ့တာေတြလည္း ရွိပါေသးတယ္။ သူတို႔က ဒီေလာက္နဲ႔ လံု ေလာက္ၿပီ။ အဲ့ဒါနဲ႔ က်ေနာ္ကို တရားစြဲဖို႔ ျပင္ပါတယ္။ တရားစြဲတာကေတာ့ ပုဒ္မ ၁၂၄ ေပါ့ဗ်ာ။ ႏိုင္ငံေတာ္အစိုးရကို အၾကည္ၫိဳ ပ်က္ေအာင္ လႈံ႔ေဆာ္၊ ေရးသား၊ ေဟာေျပာမႈျဖစ္ပါတယ္။ အဲ ေနာက္ပုဒ္မတခုကေတာ့ ၁၉၆၂ ခုႏွစ္ ပံုႏွိပ္ အက္ဥပေဒနဲ႔ပါ။ အဲ့ဒါကေတာ့ က်ေနာ္တုိ႔ ေက်ာင္းသားသမဂၢက ေနၿပီးေတာ့ သမဂၢသတင္းစာကို ထုတ္တဲ့ အျပစ္ပါ၊ ေနာက္ၿပီး စီစစ္ေရးကို မတင္လို႔ပါ တဲ့။ အဲ့ဒီႏွစ္ခ်က္နဲ႔ က်ေနာ္ကို တရား စြဲဆိုခဲ့ပါတယ္။ ၿပီးတဲ့အခါမွာ ျပစ္ဒဏ္ ႏွစ္ခု ေပါင္းလိုက္ၿပီေတာ့ ေထာင္ဒဏ္ (၁၅)ႏွစ္ က်ခံေစလို႔ ခ်ခဲ့ပါတယ္။ အဲ့ဒါပါပဲခင္ဗ်။
ကိုမိုးေအး။ ။ ဟုတ္ကဲ့ခင္ဗ်။ အဲ့ေတာ့ က်ေနာ္တို႔ သိသေလာက္ ေထာင္ဒဏ္ျပစ္ဒဏ္ကို ေစ့ၿပီးေတာ့ (၁၅) ႏွစ္ကေန (၁ဝ)ႏွစ္ ျပၫ့္သြားတယ္ေပါ့ေနာ္။ (၁ဝ)ႏွစ္ျပၫ့္ၿပီး ပုဒ္မ ၁ဝ(က)တပ္တယ္ ၾကားတယ္ေလ။ ပုဒ္မ ၁ဝ(က) တပ္တုန္းကေကာ ကိုမင္းကိုႏိုင္ ဘယ္လိုျဖစ္မိလဲ။ စိတ္ထဲမွာ။
ကိုမင္းကိုႏိုင္။ ။ ၁ဝ (က)ကေတာ့ဗ်ာ။ ဆိုလိုတာကေတာ့ သူတို႔က ႏွစ္ျပၫ့္သြားတဲ့ေန႔မွာ အဲ့ဒီအခ်ိန္မွာ ရွိခဲ့တဲ့ ေထာင္ပိုင္ႀကီးက က်ေနာ္ဆီမွာ ေရာက္လာၿပီးေတာ့ ဒီေန႔ဟာျဖင့္ရင္ေတာ့ ပစ္ဒဏ္ကေတာ့ ျပၫ့္ပါၿပီ။ လြတ္တဲ့ေန႔ ပါပဲ။ သို႔ေသာ္လည္းပဲ ပုဒ္မ ၁ဝ(က)နဲ႔ ျပန္ၿပီးေတာ့ ထိန္းသိမ္းလုိက္တယ္လို႔ စာေရာက္လာပါတယ္။ ဒီလိုပဲ ေျပာ တယ္။ ဒါကို ဘယ္လိုျမင္သလဲ၊ ဘယ္လို ထင္သလဲလို႔ ေျပာရင္ေတာ့ သူတို႔အေနနဲ႔ ဒီဥစၥာ က်ေနာ့္ကို အျပင္မွာထား ရင္ သူတို႔အတြက္ အႏၱရာယ္ ရွိတယ္လို႔ အဲ့ဒီအခ်ိန္က လူေတြက ယူဆခဲ့ပံုရပါတယ္။ က်ေနာ္ ဒီေလာက္ပဲ ခန္႔မွန္း ႏိုင္တယ္။
ကိုမိုးေအး။ ။ ဟုတ္ကဲ့၊ ေနာက္ၿပီးေတာ့ က်ေနာ္တို႔ သိသေလာက္ ကိုမင္းကိုႏိုင္ေလ အင္းစိန္ေထာင္ကေနၿပီး ေတာ့ စစ္ေတြေထာင္ကို ေျပာင္းတယ္ေပါ့ေလ။ ဘာေၾကာင့္ စစ္ေတြေထာင္ကို ၊ မိသားစုနဲ႔ေဝးတဲ့ စစ္ေတြေထာင္ကို ဘာေၾကာင့္ ေျပာင္းလိုက္တယ္လို႔ ကိုမင္းကိုႏိုင္သံုးသပ္မိလဲ၊ အဲ့ဒီအခ်ိန္က။
ကိုမင္းကိုႏိုင္။ ။ ဟုတ္ကဲ့၊ အဲ့ဒါကေတာ့ဗ်၊ က်ေနာ္လည္း ဘယ္လိုမွ စဥ္းစားလို႔မရဘူးဗ်။ ဆိုတာကေတာ့ဗ်ာ က်ေနာ့္အတြက္ ဘာ ထူးထူး ျခားျခား ေျပာင္းလဲသြားလဲ ဆိုေတာ့ မိသားစုနဲ႔ေတာ့ ေဝးသြားတာေပါ့ဗ်ာ။ စစ္ေတြဆိုတာ ကေတာ့ သိတဲ့အတုိင္းပဲဗ်ာ။ ရန္ကုန္မွာရွိတဲ့ အင္းစိန္လို သူမ်ားလို တလကို ႏွစ္ေခါက္ မလာႏိုင္ေတာ့ဘူးေပါ့ဗ်ာ။ တႏွစ္လံုးေနမွ တေခါက္ေလာက္ အလြန္႔အလြန္ဆံုး ႏွစ္ေခါက္ေလာက္မွ လာႏုိင္ေတာ့တာေပါ့ဗ်ာ။ ခရီးစရိတ္ေကာ၊ သြားရလာရတာ ခက္ခဲတာေကာ၊ က်ေနာ့္မိသားစုေတြက အင္မတန္ အခက္အခဲျဖစ္သြားတာေပါ့ဗ်ာ။ က်ေနာ္နဲ႔ ေထာင္နဲ႔က အဲ့ဒီကာလမွ ဘာျပႆနာမွ မေပၚခဲ့ဘူးဗ်။ ဘာမွလည္း မသိလိုက္ရဘူး။ ဒီလိုပဲဗ်၊ အဝတ္အစားေတြ သိမ္းပါဗ်ာတဲ့၊ က်ေနာ္ကေတာ့ လြတ္ရင္ ဘာတခုမွ မယူသြားဘူးလို႔ စဥ္းစားထားတာေလ။ အဲ့ဒီေတာ့ ယူစရာမလိုဘူး ထင္တယ္ေလ ဒါ ဘာလုပ္မလို႔လဲ ဆိုေတာ့၊ သူက အဲ့ဒါ ေထာင္ေျပာင္းရမယ္တဲ့၊ ဘယ္လဲဆိုေတာ့ မေျပာဘူးဗ်ာ။ အဲ့ဒါ နဲ႔ က်ေနာ္ ေလယာဥ္ေပၚ တက္လိုက္လာၿပီး ေနာက္ဆံုးက်ေတာ့ စစ္ေတြကို ေရာက္သြားတာပဲ။ က်ေနာ္ကိုယ္တုိင္း လည္း ဘာေၾကာင့္လဲ ဆိုတာ မသိခဲ့ရပါဘူး။ အဲ အဲ့ဒီကာလတုန္းက အုပ္စု ၫႊန္ၾကားေရးမွဴး ေရာက္လာတဲ့အခါ မွာ က်ေနာ္ ေမးပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္ ေထာင္ေျပာင္းလုိက္တာလဲ ဆိုေတာ့ ဒီကို ပို႔လိုက္တာလဲ ဆိုေတာ့ သူလည္း မသိပါဘူးတဲ့၊ အဲ့လို ေျဖခဲ့တာပါပဲ ခင္ဗ်။
ကိုမိုးေအး။ ။ ဟုတ္ကဲ့၊ အဲ့ေတာ့ အင္းစိန္ေထာင္မွာ ဘယ္ႏွစ္ႏွစ္၊ စစ္ေတြေထာင္မွာ ဘယ္ႏွစ္ႏွစ္ အဲ့ဒါေကာ ကိုမင္းကိုႏိုင္ မွတ္မိေသးလားခင္ဗ်။
ကိုမင္းကိုႏိုင္။ ။ အင္းစိန္ေထာင္မွာ က်ေနာ္ဟာ ၁၉၈၉ခု မတ္လ (၂၃)ရက္ေန႔က စၿပီးေတာ့ ေနခဲ့ရပါတယ္။ အဲ့ ဒီကေန႔စၿပီးေတာ့ က်ေနာ္ ဟိုကို ၁၉၉၈ခု ေမလ တတိယပတ္ေလာက္မွာ က်ေနာ္ စစ္ေတြေထာင္ကို ေျပာင္းခဲ့ရပါ တယ္။
ကိုမိုးေအး။ ။ ဟုတ္ကဲ့ခင္ဗ်။ အဲ့ဒီေထာင္ႏွစ္ခုမွာ ကိုမင္းကိုႏိုင္ေနခဲ့ရတဲ့ ေထာင္ႏွစ္ခုမွာ ဘယ္လိုမ်ိဳး အေျခ အေန ဘယ္လိုမ်ိဳး တူညီမႈ၊ မတူညီမႈ ဘာေတြရွိမယ္ ဆိုရင္ေကာ ကိုမင္းကိုႏိုင္ဘာကို ေျပာမလဲမသိဘူး။
ကိုမင္းကိုႏုိင္။ ။ ေထာင္ႏွစ္ခုမွာ ကြာဟတာကေတာ့ ထူးထူးျခားျခားေတာ့ မဟုတ္ပါဘူးဗ်ာ။ တခုရွိတာကေတာ့ အဲ့ဒီအခ်ိန္တုန္းက ေထာင္ေတြမွာ အင္းစိန္ေထာင္မွာ ဆိုရင္ အထူးေဆာင္ထဲမွာ ဟို ေထာက္လွမ္းေရးေတြဟာ က်ေနာ္တုိ႔ အက်ဥ္းဦစီး ယူနီေဖာင္းေတြ ဝတ္ၿပီးေတာ့ ၂၄ နာရီ ပတ္လံုး ပတ္ခ်ာလည္ ရွိေနပါတယ္။ စစ္ေတြေထာင္ ကို ေရာက္သြားတဲ့ အခါမွာေတာ့ အဲ့လိုမ်ိဳး မရွိေတာ့ဘူးေပါ့ခင္ဗ်ာ။ ကိုယ့္ရဲ႕ မ်က္စိ ေရွ႔မွာ နားေရွ႔မွာေတာ့ မေတြ႔ေတာ့ ဘူးေပါ့ဗ်ာ။ အဓိက အေျပာင္းအလဲကေတာ့ ဒါပဲလို႔ ေျပာၾကပါစို႔ဗ်ာ။
ကိုမိုးေအး။ ။ ဟုတ္ကဲ့ခင္ဗ်။ ဒီ ၁၆ ႏွစ္တာမွာ ကိုမင္းကိုႏိုင္ တေယာက္တည္းေနခဲ့ရတယ္ဆိုေတာ့ ျပင္ပ ကမBာႀကီးနဲ႔ အဆက္အသြယ္ ျပတ္တယ္ ဆိုေတာ့ အျပင္မွာ ဘာေတြ ျဖစ္ပ်က္ေနတယ္ ဆိုတဲ့ သတင္းေတြေကာ ဘယ္လို မ်ိဳး သိခဲ့တယ္၊ မသိခဲ့ဘူး အဲ့ဒါကို ေျပာလို႔ရမလား။
ကိုမင္းကိုႏိုင္။ ။ အဲ့ဒါေတာ့ က်ေနာ္တို႔ ေထာင္ထဲက ျပန္ထြက္လာၾကရတဲ့ ရဲေဘာ္ေတြၾကားထဲမွာ စကားေလး တခု ရွိတယ္ဗ်။ အဲ့ဒါကေတာ့ ဘယ္လိုလဲ ဆိုလို႔ရွိရင္ေတာ့ ေထာင္ဝင္စာ လာလုိ႔ရွိရင္ အၿမဲတမ္း ေျပာၾကတယ္။ စားဖုိ႔ ဟင္း မပါရင္ေနပါေစ၊ သတင္းေပးပါ။ ဟင္းငတ္တာ အေရးမႀကီးဘူး၊ သတင္းငတ္တာ ျပႆနာ ျဖစ္တယ္လို႔၊ အဲ့လိုမ်ိဳး ေျပာၾကတာ ရွိတယ္ဗ်။ အဲ့ဒါနဲ႔ ေထာင္ထဲက လူေတြက ဘာၾကားၾကသလဲ ဆိုရင္တဲ့ ရာဇလီလာမယ္၊ ရာဇလီလာမယ္ ဆိုတာကို ၾကားခဲ့ရတယ္ဗ်။ အဲ့ေတာ့ ရာဇလီလာရင္ ဘာျဖစ္မလဲလို႔ ျပန္ေမးတဲ့အခါမွာ ရာဇလီ လာရင္ေတာ့ထူး မယ္၊ ဒီလိုပဲ ေျပာၾကပါတယ္တဲ့။ အဲ့လုိနဲ႔ ေစာင့္ရင္းေစာင့္ရင္းနဲ႔ ေနာက္ဆံုးေတာ့ ၾကာၿပီဆိုတဲ့အခါမွာ ရာဇလီလာၿပီ လုိ႔ ေျပာၾကပါတယ္ ခင္ဗ်။ ရာဇလီလာရင္ ဘာျဖစ္လဲဆိုေတာ့ ရာဇလီ လာရင္ ထူးမယ္ ဆိုၿပီးေတာ့ ေအာ္ၾကရျပန္ တယ္။ အဲ့တာနဲ႔ ေစာင့္စားရင္း ေစာင့္စားရင္းနဲ႔ ရာဇလီ ျပန္ရင္ ထူးမယ္လို႔ ေျပာၾကျပန္တယ္။ ဒါနဲ႔ ေစာင့္စားရင္း ေစာင့္စားရင္းနဲ႔ ရာဇလီျပန္ၿပီလို႔ ၾကားျပန္တယ္။ ရာဇလီျပန္ၿပီ ဆုိတဲ့အခါမွာ ထူးလား ဆိုေတာ့ ရာဇလီ ဟိုကို ေရာက္သြားရင္ ထူးမယ္လို႔ ေျပာၾကျပန္တယ္တဲ့။ အဲ့ဒါနဲ႔ ရာဇလီ ျပန္သြားၿပီးတဲ့ အခါမွာ ထူးလားဆိုေတာ့ မထူးပါဘူး တဲ့၊ မထူးပါဘူး ဆိုၿပီးေတာ့ ျပန္ေစာင့္ေနၾကျပန္တယ္။ အဲ့ဒါနဲ႔ေနာက္တခါ ေမ့ေလာက္ၿပီ ဆိုတဲ့အခါက်ေတာ့ ရာဇလီ လာမယ္ ဆိုၿပီးေတာ့ ျပန္လာျပန္ပါတယ္ တဲ့။ အဲ့ဒီ သံသရာႀကီးပဲ လည္ေနတာပါပဲခင္ဗ်ာ။
ကိုမိုးေအး။ ။ အဲ့ေတာ့ မစၥတာရာဇလီ မစၥတာရာဇလီ ဆုိတာ ဘာေၾကာင့္ လာတာေတြဘာေတြေကာ ကိုမင္းကိုႏုိင္ ဘယ္လိုမ်ိဳး သိထားလဲ၊ အထဲမွာ။ ေထာင္ထဲမွာ ေနတုန္းကေလ။
ကိုမင္းကိုႏိုင္။ ။ ေအာ္ ဒီလိုေပါ့ဗ်ာ။ က်ေနာ္အခုမွလည္း လုိက္ၿပီးေတာ့ ေမးရတာေပါ့ဗ်ာ။ သူေရာက္လာမွာ နဲ႔ ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ က်ေနာ္အခုမွ လိုက္ၿပီးေတာ့ ေသေသခ်ာခ်ာ ေမးျမန္းေတာ့ သူက ကုလသမဂၢရဲ႕ ကိုယ္စားလွယ္ တဦးျဖစ္တယ္ ဆိုတာကို သိရတယ္ခင္ဗ်။ ဆိုလိုတာကေတာ့ သူကေတာ့ ေစ့စပ္ ၫိွႏႈိင္းေဆြးေႏြးဖို႔ အတြက္ လႊတ္လိုက္ တယ္၊ သူဟာ ၾကားကေနၿပီးေတာ့ ေစ့စပ္ျဖန္ေျဖေပးဖို႔၊ ရင္ၾကား ေစ့ေပးဖို႔အတြက္ ကုလသမဂၢ ကိုယ္စားလွယ္တ ေယာက္အေနနဲ႔ လႊတ္လိုက္တယ္လို႔ အဲ့လိုၾကားရတယ္။ ၾကားရၿပီးတဲ့အခ်ိန္မွာ အာဏာပိုင္ အဖြဲ႔စည္းေတြက ရာဇ လီကိုေတာ့ ႀကိဳက္တယ္။ ႏွစ္သက္တယ္။ ရာဇလီကို ႀကိဳဆိုၿပီးေတာ့ လက္ခံေတြ႔ဆံုၾကတယ္။ ရာဇလီကလည္း ေရာက္လာၿပီးေတာ့ အားတက္သေရာ ႀကိဳးပမ္းတယ္ေပါ့ဗ်ာ။ ဒါေပမယ့္ ဘယ္လို အရာ ထင္ခဲ့တယ္ မထင္ခဲ့ဘူးဆိုတာ က်ေနာ္ အခုမွ လိုက္ေမးရအံုးမယ္ခင္ဗ်။ က်ေနာ္ ေသခ်ာမသိခဲ့ဘူးဗ်။ ဟို ေထာင္ထဲမွာ ေနခဲ့ရတဲ့ အမ်ားစုရဲ႕ ဘဝက ေတာ့ မစၥတာ ရာဇလီလာမယ္။ မစၥတာ ရာဇလီလာၿပီ၊ မစၥတာ ရာဇလီ ျပန္သြားၿပီ အဲ့ဒီ သံုးခုနဲ႔ပဲ ခ်ာလပတ္လည္ ခဲ့တာပါခင္ဗ်။ ဂ်ာေအး သူ႔အေမ ရုိက္ေနခဲ့တာပါပဲ။ ဒီေလာက္ပါပဲ ခင္ဗ်။ က်ေနာ္နားလည္ခဲ့တာကေတာ့။
ကိုမိုးေအး။ ။ ဟုတ္ကဲ့ခင္ဗ်။ ကိုမင္းကိုႏိုင္ ဒီပဲယင္း ျဖစ္ရပ္ႀကီးေကာ ေထာင္ထဲမွာ ၾကားခဲ့ရလာခင္ဗ်၊ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ယာဥ္တန္းကို ရိုက္တာ။
ကိုမင္းကိုႏိုင္။ ။ ဒီပဲယင္း၊ ဒီပဲယင္း ဆိုတာကေတာ့ဗ်ာ အဲ့ဒီအခ်ိန္မွာ ဘာလဲ၊ ဒီပဲယင္းဆိုတာ မဟာဗႏၶဳလ ျဖစ္လာမယ့္ ေမာင္ရစ္ရွိတဲ့ ေနရာလား၊ အဲ့ေနရာႀကီးမွာ ေမာင္ရစ္ရဲ႔ အဲ စစ္သူႀကီး မဟာဗႏၶဳလရဲ႕ ရုပ္တုႀကီး စိုက္လိုက္ၿပီလား အဲ့ဒါႀကီးထင္မွာေပါ့ဗ်။ ဘယ္လို လုပ္ၿပီးေတာ့ က်ေနာ္တို႔ ဘဝ သိႏုိင္မလဲဗ်ာ။ အခု အျပင္က်မွ က်ေနာ္ လုိက္ေမးေနရပါတယ္။ အဲ့ေလာက္ ျဖစ္ေနတယ္ဗ်၊ က်ေနာ့္ အေနအထားက။
ကိုမိုးေအး။ ။ က်ေနာ္တို႔ သိသေလာက္ဆိုရင္ ကိုမင္းကိုႏုိင္ ႏိုင္ငံေရးမွာတင္ ေစာေစာကေျပာသလို ကိုယ္က်ိဳး စြန္႔လုပ္ခဲ့တာ မဟုတ္ပဲနဲ႔ လုပ္ခဲ့တာတင္ မကဘူးေပါ့ေလ၊ တဖက္အႏုပညာမွာလည္း သႀကၤန္သံခ်ပ္ေတြမွာ သံခ်ပ္ ေတြစပ္တာ စသျဖင့္ေပါ့ေလ။ အဲ့ဒီေတာ့ ေထာင္ထဲမွာေကာ သႀကၤန္ကာလေတြမွာ ကိုမင္းကိုႏုိင္ ဘယ္လိုျဖစ္ခဲ့လဲ မသိဘူးခင္ဗ်။
ကိုမင္းကိုႏိုင္။ ။ ေအာ္ သႀကၤန္ေရာက္ၿပီ ဆိုရင္ေတာ့ သႀကၤန္သံခ်ပ္ထိုးတဲ့ ကားေတြကို က်ေနာ္ သတိရမိတာေပါ့ ဗ်ာ။ အဲ့ဒါေလးကို ၾကၫ့္ၿပီးေတာ့ပဲ ေျဖရတာေပါ့ဗ်ာ။ အေညာင္း ေျဖရာတာေပါ့ အဲ့လို စိတ္အပန္းေျဖရတဲ့အခါက် ေတာ့ ဟို သႀကၤန္ သံခ်ပ္ကား တခုကို သတိရတယ္ဗ်။ ဟို သူတို႔ သံခ်ပ္အဖြဲ႔က မ႑ပ္တခုထဲကို ဝင္လာတယ္ဗ်ာ။ မ႑ပ္မွာ ပရိတ္သတ္ေတြက စင္ရဲ႕ လက္ဝဲဘက္ လက္ယာဘက္မွာ အျပၫ့္ရွိပါတယ္။ ၿပီးတဲ့အခါက်ေတာ့ ဇာတ္စင္ ရဲ႕ ေရွ႕ဘက္မွာကေတာ့ ဒိုင္ျဖတ္ အမွတ္ေပး အဖြဲ႔ေတြ ရွိတယ္ေပါ့ခင္ဗ်။ အဲ့ဒါသူတုိ႔ကားက ဇာတ္စင္ရဲ႕ ေနာက္မွာ ေနရာ ယူၿပီးေတာ့ ထိုးစုိက္လိုက္ပါတယ္။ အဲ အဲ့ဒီအခ်ိန္မွာ ဇာတ္စင္ေပၚကို က်ေနာ္တို႔ ကားေပၚကေနၿပီးေတာ့ အင္မတန္ ေသေသသပ္သပ္ ခမ္းခမ္းနားနားနဲ႔ ဝတ္ဆင္ထားတဲ့ လူပုဂၢိဳလ္ တေယာက္ တက္လာပါတယ္။ သူဟာ ဆိုလို႔ရွိရင္ ေရွးျမန္မာႀကီးမ်ား ဝတ္ေလ့ရွိတဲ့ ရင္းဖံုး ပိုးစြဲ ကတီပါနဲ႔ ခ်ဳပ္ထားတဲ့ ရင္ဖုံးအကၤ်ီ၊ အခ်ိတ္ ေတာင္ရွည္ပုဆိုး ေနာက္ၿပီးေတာ့ ေမာင့္က်က္သေရ ေခါင္းေပါင္းႀကီးနဲ႔ေပါ့ဗ်ာ စင္ေပၚကို သူက ဇာတ္စင္ရဲ႕ ေနာက္ဘက္က ေနၿပီး ေတာ့ တက္လာပါတယ္၊ က်ေနာ္တို႔ ဇာတ္စင္ ေရွ႔ဘက္က ဒိုင္လူႀကီးေတြကေတာ့ ဒါ ဟုတ္ၿပီေပါ့ အင္မတန္မွ ခမ္းနားတဲ့ ဝတ္စား ဆင္ယင္မႈႀကီးနဲ႔ က်က်နနႀကီး တက္လာၿပီလို႔ ၾကၫ့္ေနတယ္ခင္ဗ်၊၊ အားလံုးကလည္း ၿငိမ္ၿပီး ၾကၫ့္ေနတယ္ ဒါေတာ့ ဘာလုပ္မလဲ။ သူက စင္ေနာက္ဘက္ကေန တက္လာတဲ့အခါမွာ ေနာက္နားဘက္က ပရိသက္ေတြက တခစ္ခစ္နဲ႔ ရယ္ၾကတယ္ခင္ဗ်။ ရယ္ၾကတဲ့အခါမွာ သူက ေဘးဘီကိုလွၫ့္ၾကၫ့္ၿပီးေတာ့ ဘာရယ္တာလဲ အဓိပၸာယ္ မရွိတာ ဆိုတဲ့ မ်က္ႏွာနဲ႔ သူက ေဘးဘက္ကို လွၫ့္လွၫ့္ၾကတယ္ခင္ဗ်။ အဲ့လို လွၫ့္ႀကီး ၿပီးေတာ့ စင္ရဲ႕ေရွ႔ကို ေရာက္လာေလေလ၊ ေဘးက အတြင္းပိုင္းက်တဲ့ ပရိတ္သတ္ေတြက ဝါးခနဲ ဝါးခနဲ ရယ္ေလေလ။ အဲ့ဒီေတာ့သူကလည္ ဘုၾကၫ့္ျပန္ၿပီးေတာ့ လွၫ့္ၾကၫ့္ေလေလ၊ အဲ့လိုျဖစ္ေနတာေပါ့ခင္ဗ်၊ အဲ့လို ျဖစ္ေနေတာ့ က်ေနာ္တုိ႔ ဇာတ္စင္ေရွ႔ဘက္မွာရွိတဲ့ ဒိုင္လူႀကီးေတြက ဒါကို သူတို႔လည္း ဒိုင္လူႀကီးေတြ ဘယ္လိုမွ နားမလည္ ဘူးခင္ဗ်။ ဇာတ္စင္ေဘးမွာ ရွိေနတဲ့ ပရိတ္သက္ေတြ ဘာလို႔ တေသာေသာ ရယ္ေနလဲ သူတို႔နားမလည္ဘူး။ အဲ့ေတာ့ ခုနက အက်အန ဝတ္စားထားတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ႀကီးကေနၿပီးေတာ့ ဇာတ္စင္ ေဘးႏွက္ဖက္ကို ဘာရယ္တာလဲ အဓိပၸာယ္ မရွိဘူး ဆိုတဲ့ အၾကၫ့္နဲ႔ၾကၫ့္တယ္။ ဒီလိုၾကၫ့္လာေတာ့ ေနာက္ဆုံးေတာ့ ေဘးကပရိသတ္ေတြက တေသာေသာနဲ႔ ပြဲက်ေအာင္ ရယ္က်ေရာခင္ဗ်။ အဲ့ဒိအခါမွ ဒိုင္လူႀကီးေတြကလည္း ဘယ္လိုမွ နားမလည္ဘူး။ ၾကၫ့္ေနေကာ၊ ၾကၫ့္ေနတဲ့အခါက်ေတာ့ ဟိုလူက ႏႈတ္ခြန္းဆက္ စကားကိုေတာင္မွ မေျပာျဖစ္ေတာ့ပဲ ဒီေလာက္ ေတာင္မွ အဓိပၸာယ္ မရွိ ရယ္ေနတဲ့ ပရိတ္သတ္ေတြေတာ့ ဘယ္လိုနည္းနဲ႔မွ မျပဳိင္ဘူးကြာ၊ ဒီမ႑ပ္မွာေတာ့ မျပိဳင္ဘူး ကြ ဆိုၿပီးေတာ့ အမူအယာမ်က္ႏွာေပးနဲ႔ စင္ေပၚကေန ခ်ာကနဲလွၫ့္ၿပီေတာ့ ေအာက္ကို ထြက္သြားတယ္။ အဲ့လို႔ လွၫ့္လိုက္တဲ့အခ်ိန္မွာ ဇာတ္စင္ရဲ႕ ေရွ႕ဘက္မွာရွိတဲ့ အကဲျဖတ္ေတြက သိလိုက္ရပါတယ္တဲ့ခင္ဗ်။ ဘာျဖစ္လို႔လဲ ဆိုေတာ့ သူရဲ႕ ေက်ာဘက္မွာ အကၤ်ီ ဗလာ၊ ပုဆိုးလည္း သူ႔မွာ မရွိ၊ ၿပဲစုတ္ေနၿပီးေတာ့ ခါေတာင္းကို ေျမွာင္ေအာင္ က်ဳိက္ၿပီးေတာ့၊ ေရွ႔ဘက္ကိုပဲ လွေအာင္လုပ္လာတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ႀကီးကိုခင္ဗ်။ အဲ့ဒီ ပုဂၢိဳလ္ႀကီးက ေအာက္ဆင္းသြားတဲ့ အခါက်မွ သူတို႔ေဖ်ာ္ေျဖမႈ အခန္းက႑က အဲ့ဒီမွာ စတယ္လို႔ သိလုိက္ရပါတယ္။ က်ေနာ္အဲ့ဒါေလးကို သတိရၿပီးေတာ့ က်ေနာ့္မွာ ျပံဳးေနရတာေပါ့ဗ်။ အဲ့ဒါဟာ ေခတ္ အဆက္ဆက္မွာ ရွိခဲ့တဲ့ ပ်က္လံုးလား ဟုတ္လား မဟုတ္လားဆိုတာ က်ေနာ္ေတြးၿပီးေတာ့ သႀကၤန္တြင္း ကာလေတြကို ေထာင္ထဲမွာ အခ်ိန္ ကုန္ခဲ့ရပါတယ္။
ကိုမိုးေအး။ ။ ဟုတ္ကဲ့ခင္ဗ်၊ ကိုမင္းကိုႏိုင္ အခု ျပန္လြတ္လာတယ္ ဆိုေတာ့ က်ေနာ္တို႔ သိသေလာက္ဆိုရင္ ေထာက္လွမ္းေရးရဲ႕ အမ်ိဳးသား ေထာက္လွမ္းေရးရဲ႕ မတရားဖမ္းဆီးမႈကို ျပန္လႊတ္ေပးတယ္ ဆိုတဲ့ ေၾကညာခ်က္နဲ႔ သူတို႔ ျပန္လႊတ္ေပးတယ္ေပါ့ေလ၊ အမ်ိဳးသား ေထာက္လွမ္းေရးကိုလည္း သူတို႔ ဖ်က္သိမ္းလိုက္ၿပီ ဆိုေတာ့ ကိုမင္းကိုႏိုင္ကို ဖမ္းေတာ့ ေထာက္လွမ္းေရး ဆိုေတာ့ ဒီအေပၚမွာ ကိုမင္းကိုႏိုင္ ဘယ္လိုမ်ိဳး ျမင္လဲခင္ဗ်။
ကိုမင္းကိုႏိုင္။ ။ ေၾကညာခ်က္အရ ဆိုလို႔ ရွိရင္ေတာ့ ဒါကေတာ့ အမွန္တရားနဲ႔ ေတာ္ေတာ္ေလးကို အတတ္ႏိုင္ ဆံုး နီးစပ္ေအာင္ သူတို႔ႀကိဳးစားၿပီးေတာ့ ေၾကညာေပးထားတဲ့ ေၾကညာခ်က္ပဲခင္ဗ်။ ဒါကေတာ့ အတတ္ႏိုင္ဆံုး ေပ်ာ့ေပ်ာ့ ေျပာင္းေျပာင္းနဲ႔ျဖစ္ေအာင္ ဟို ယုတၱိယုတၱာေလးလည္း မွန္မွန္ကန္ကန္ ရွိေအာင္ ဒီလို ေၾကညာေပးတယ္လို႔ က်ေနာ္ ယူဆပါတယ္။ ဆိုေတာ့ ဒီလမ္းစဥ္ေအာက္မွာ လြတ္လာတဲ့ လူေတြ အဖို႔လည္း အမွန္တရားနဲ႔ နီးစပ္ၿပီးေတာ့ က်ေနာ္ တို႔ ေျဖာင့္ေျဖာင့္မတ္မတ္ ထြက္လို႔ ေကာင္းတယ္ေပါ့ခင္ဗ်ာ၊ အထြက္ေကာင္း လို႔ပဲ က်ေနာ္ ေျပာခ်င္ပါတယ္။
ဆက္သြယ္ေမးျမန္းခ်က္ ပထမပိုင္းျဖစ္ပါတယ္။
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment